Yas süreci nedir? Sevdiğiniz insanların sizi kullanmasına daha ne kadar göz yumacaksınız?

   Yas dediğimiz durum sevdiğimiz birini kaybettikten sonra girdiğimiz bir süreçtir. Bu hayatta her dönem bir sevdiğimizi kaybettiğimizi düşünürsek aslında doğamızda olan ve başladıktan sonra bitmesi gereken bir  süreçtir.
    Yas dediğimiz durumda ;

• Aşırı özlem, 
• Çok sık ağlama, 
• Suçluluk duyguları, 
• Bazı kaçınma davranışları
• Kaybettiği kişiye ait şeyleri üzerinde taşıma.
• Anlamsızlıkların gelişmesi
• Gerekeni yapsaydım bu olmazdı düşüncesi.. gibi belirtileri mevcuttur. Fakat bu durumlar 40 gün sonrasında etkisini yitirmeyi başlıyor..

  Fakat aramızda bazılarımız varki.. Onlar işleri birazdaha abartıyorlar. Örneğin:

• 4-5 yıl olmuş sevdiği bir arkadaşını , sevgilisini, ailesinden birisini ve hala telefon numarası telefon numarasında kayıtlı ve çıkmayacağını bile bile arada o numarayı araması
• Hala o insanı sevdiği için karşısına çıkan insanı o insana benzetmeye çalışıyor olabilir. Böyle bir durumda karşınıza çıkan insana haksızlık ettiğinizi belirtmeliyim. Belki çok iyi birisi olabilirsiniz fakat fark etmeden insanları incittiğinizi anlamalısınız. Siz o insandan vaz geçtiğinizde bir anda o kişi bunu anlamayacak ve kendini suçlayacaktır. Halbuki siz o insana benzetemediğiniz için artık bir anda soğumuşsunuz ve yeni arayıştasınızdır. (tabi bu anlatıldığı gibi kolay görülebilecek bir durumda değil.

''**  Burada belirtmeliyimki böyle uzayan ve abartılı yas süreçlerinde bence bir uzmandan yardım almak ciddi şekilde faydalı olacaktır. Bir çok alanında uzman psikolog ve psikiyatristlerimiz mevcut. Onlarla görüşerek hayatınıza daha kolay yön verebilirsiniz.''

 
     Bu hayatta pek çok sevdiğimizi kaybettiik veya kaybedeceğiz. Onlara çok bağlanmamız gerektiğini söylememe gerek yok değilmi?  Çünkü bir gün gerçekleşecek ölüm gerceği var karşımızda. Tabiki onu sonsuza kadar sevecekmiş gibi sevin hemen bırakacakmış gibi sevin demiyorum. Burada bahsettiğim aşırı bir abartıdan kaçının.

   Konu açılmışken bazen sevdiğimiz insanları kaybetmekten çok korkarız ya. Ve bu durumun gerçekleşmemesi için çabalarız. (Yani buradaki bir ölüm gerçeği değilde sizi bırakıp gitmesinden korkma) Bu normal bir insan davranışı zaten. Fakat bunun için sürekli çabalamanıza gerek yokki? O insan bir yere kaçmıyor yada sizi sürekli gitmekle tehtit etmiyor değilmi? (Burada bahsettiğim aşırı bir çaba göstermektir. sevdiğimiz insanları tabiki kaybetmemek için çaba gösteririz ama bunu bir çaba olarak söylemek çok yanlış olur. onlarla vakit geçirmek.. onlarla ilgilenmek.. birlikte olmak kavramlarını kullansak daha iyi olur.. hani olurya onu kabetmemek uğruna size ödevlerini yaptırır.. işlerini yaptırır.. sizi kullanır.. yapmadığınızda sizi bırakacağını bilrisin işte böyle bir şey..) Hayır böyle durumda zaten sizi kullanıyor oluyordur. (Ciddi şekilde tehtit ediyorsa. bu tehtit kısmını açarsam gerçekten bak giderim böyle yapmazsan demezler. beden dillleri konuşmalarıyla gözleriyle bunu dile getirirler ama siz korkunuzdan onun sizi sevdiğiniz yalanını söylersiniz ve onun için bişi yaptığınızda onunda sizi daha çok seveceğini düşünürsünüz...) siz onunla ilgileniyorsunuz buda onun hoşuna gidiyor diye sizi yanında tutmak istiyor olabilir. Gözlerinizi dört açmalısınız. Biraz çevrenizi izlemelisiniz. Çünkü biz fark etmesekde bilinç altında bu amacı güden kişiler çevremizde hep varlar. He ama siz bunu bile bilede göz yumuyorsanız.. O zaman hiç kusura bakmayın bir gün mutsuzluk çekeceksiniz. Ve inanın bana çevrenizdeki kimse sizin üzüldüğünüz gibi üzülmeyecektir. Yinede onlara sakın dert yanmayın.. beni bırakıp gitti napacağım diye.. bu sonu siz ayarladınız. siz göz yumdunuz.

    Bu hayatta eğer bir şey söylüyor yada yapıyorsanız o durumun herşeyini ayrıntısıyla kabul etmiş oluyorsunuz demektir. Bu konuda çok düşünmüyor olabilirsiniz fakat gözünüzün önünde olan olasılıklarıda sizden başkasının görmesine imkan yok değil mi? Çünkü bu bir gözlem ortamı gibi. sizin yaşadıklarınız sizin hissettikleriniz sadece o anlık ve bir kezdir. Bir daha aynı ortamı istesenizde kuramazsınız.