İnsanlar bir zaman sonra acıyada alışıyorlar ve onsuz olamıyorlar :))
Yani bir günü hüzünsüz geçince sıkıntı olıuyor onlar için. Bu yüzden sevgilisinden severken bahane bulup ayrılan bile bulabilirsiniz. Bu aslında baya ciddi bir rahatsızlık çünkü kendilerine ruhen zarar veriyorlar. Böyle bir durumda bir uzmandan yardım almak faydalı olacaktır. Aksi taktirde kendilerine veya yanındakileride strese sokmaları muhtemel. Benim gözlemimce genelde iyi olan şeyleri inkar ederler siz söylesenizde. Sonuçta onların o yükü herkesden herşeyden daha fazladır :)
En önemlisidir ve önemli hissedilmek isterler. Sürekli dinlenilmek isterler ve genelde karşı tarafın bir sıkıntısı varsa kısa kestirip gene kendi sorunlarına döndürürler işi ve sizde hayret içerisinde bakarsınız bu insan benim sorunumdan nasıl kendine bağladı diye..Yada o bir şeymi bende ki.. diye başlayan cümleleri sık duyabiliriz :)).
Genede bu işin temeline inmek lazım. Yani bir insanın düşünsenize neden rahat bir şekilde hüzün moduna girebilir?
- Çokmu alışmıştır?
- Yaşadığı travmalardan ötürümü?
- Kendini hemen teslim ediyormudur?
- Ne yaptığını kendisidemi bilmiyordur? özellikle bu bölüm hiç hoşlanmadığım insan tarzı bölümü :)).. Yani tamam belli bilincin bilinç altın var eyvallah. Kendine ne olduğunu anlayamayabiliyor olabilirsin ama salağa yatma durumu nedir ? :) Hani ben biliyorum ama... bildiğimi unutayım böyle daha popülerim . en sorunlu tip benim.. en mutsuz benim :d aferim böyle devam et. mutsuzluğa bir mumda sen dik :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder