Yazıya, direk konuya girerek başlamak istiyorum. Aslında böyle bir şeyi yazmak beni için çok utandıran bir durum. Teşekkür etmek istiyorum ki bu sayfada paylaşılırken kişisel bilgiler istenmiyor :)
Bazı kişilerden hoşlandım bu zamana kadar. Sevdim zamanında, aşıktı belkide geldi geçti.. Ya aslında geçtiğimiz sene yeni bir çocuk geldi okula ve bir şekilde ne bileyim ya tuhaf hissediyordum çocuğa karşı. Hele bir gün derste kapıyı açıp içeri girmeye çalıştığında yüzümde salak bir tebessüm belirdi. Farklı bir samimi havası vardı. Ne bileyim böyle samimi olması hoşuma gitti. O an öyle utandımki hayatımın en tuhaf anıydı. İlk defa böyle bir şey olmuştu.
Fakat içimden bir kısım yaklaşma dikkatli ol diyordu. Allahtan o gülüşümü kimse görmeden değiştirdim ve pek konuşmadım. Kafamı aşşağı indirdim. Çıkışta geldi ve nabersin gibi bir şey dedi ama ben kızarmıştım. O olaydan sonrada utangaçlığım iyice artmıştı. Genede onun hakkında pek bir şey öğrenmek istemedim. Çünkü aptal aptal çok meraklıymış gibi ona karşı davranmak istemedim. Kendime hakim olmanın başka yolu varmıydı bilemiyorum.
Yinede tuhaf birisiydi.. ve beklenmedik bir anda çıktı. Ona bir çok konuda yardım ettim. Çünkü bu benim doğamda olan bir şeydi.. insanlara hep yardım ederim. Hem onca kız varken neden bana baksınki? :) Bu arada ben bunları düşünürken arkadaş olduk onunla. Evet ondan etkilenmiştim fakat zamanla anladım ki aslında kişiliğini beğendiğim ve insanlığını sevdiğim için sevmiştim. Yani aşk değildi. Sessiz kalmamın aslında biraz işe yaradığını söyleyebilirim. En azından gözden düşmemiş ve kararını vermediğim şeyler yüzünden yargılanmama gerek kalmamıştı. Uzaktan izlemek bazen olayları daha iyiymiş diye karar verdim sonra.
Bu yazıyı yazmamda etken olan, bu sayfa kurucularına teşekkür etmek istiyorum. Herkese iyi okumalar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder