Adına aşk dediğin o kirli yalanlarının vadesi dolalı çok oldu artık.
Dün gece yıldızlara bakarken yatağımda seni düşündüm.
Çünkü:
Seni düşünmem seni mutlu edecek türden değildi.
Seni düşünmem, seni bin defa beynimde öldürmemdi.
...
Neden diye sorma bana.. Hak ettiğini söylemeyeceğim.
Sen sadece gülümserken göreceksin beni.
Her gün yeni umutlarla göreceksin..
Her gün yeni neşeyle..
Her gün yatağından kalkarken bu gün aklıma gelmeyecek diye motive edeceğim kendimii, göremeyeceksin.
Her gün diğerlerine nasıl acı çektirdiğini izlerken bende işe yaramadığını göreceksin.
Gün geçtikçe o köşe başından aldığın zevk kahvelerine son vereceksin.
Her gün biraz daha ruhen çöktüğünü hissedeceksin.
Bu sende öyle bir hastalık olacak ki ne olduğunu çözemeyeceksin.
Her gün başka bir telefondan mesaj varmı diye gözlerin gidecek ders aralarında..
Ve.. her gün kafelerde tek oturmanın verdiği eziklikle yollara düşeceksin Sahil boyu..
Ha.. merak etme zorlasanda çözemeyeceksin sana ne olduğunu.. ve sen.. bir gün.. inkar etmeyi bırakıp anladığında..
Her gün gerçekten ölmek isteyeceksin.!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder