Fakat buna benzer bir olay çevrede meydana gelince dışarıdan izleyen birisi olarak düşündüm. Peki biz gerçekleri söyleyip içimizi o anlamda rahatlatip acımızı yaşarken karşı tarafın hali nasıl olur?
Bu durumu iki açıdan düşüneceğim.
1. Düşünün ki arkadaşınızın size olan hal ve
hareketlerindeki yakınlıktan ötürü hoşlandınız ve o kişinin size boş.olmadığına eminsiniz. Fakat karşınızda ki size bir yakın bir uzak davranıyor. (Tabi bunun içinde belli nedenleri olabilir. Belki bilinç altında olup farkında olmadığı..vs.) ve siz çıkıp hayır bu benim canımı sıkıyor ve ben senin gibi birini hayatımda istemiyorum diyorsunuz. Tamam sizin karakterinize bu durum ters. Belki bu size çok acı veriyordu. Sonuçta ciddi haklı
sebepleriniz olduğunu düşünün. Acı içindeyiz ama doğru olanı yaptık ya karşı taraf?..
Genelde sakin.. İçindekileri fırtınaları bilemem tabiki.. .Onun için bu gayet normalmiş gibi davranır.. Herkese sizin için beni yanlış anladı diye yakınır. Halbuki elinizdeki kanıtlar ancak bir sevgiliye ait olabilir.. Eh böylesine ne demeli bilemem :) İnkarr çok kötü sonuçlar doğurabilir :)
2. Çok iyi arkadaşsiniz. Onunla arkadas cevreniz haric bir kaç buluşmada bir araya geldiniz. Ve o andan sonra ona çok yakın olduğunuzu hissediyorsunuz. Ama o eskiden sizin bir arkadaşınızın yakınlaştığı birisiydi.. Herkesin size güvendiği bir arkadaşlığa sahipsiniz. Zamanla kendinizi kötü hissediyorsunuz. Çünkü inanclariniza örtüşmeyen durumlar söz konusu. Onun arkadaş gibi gördugunu biliyorsunuz. Canınız Belkide bu sefer çok acıyor ve kendinize anlam veremiyorsunuz. Neden böyle bir şey olduğunu anlamiyorsunuz. Kendinize kiziyorsunuz. Ondan uzaklaşmayı kafaniza koyuyorsunuz çünkü böyle bir şey çok yanlış oldugunu düşünüyorsunuz. İki seçeneğiniz var. Ya direk bağlantıyı koparıp gitmek yada söyleyip bağlantıyı koparıp bilmek. Arkadaşınız anlamsız gidişinizi bilmeyi kabul etmez mi ? Ya kendinizi rahatlatmanız?
Diyelimki söylemedi.. O arkadaşınız uzulecek size ulaşmaya çalışacak yada iki gün üzülüp yoluna bakacak.elbetteki her halükarda yoluna bakacaktır ama sizi seviyorda olabilir. Bilemeyiz. Belkide zamana bıraktırıp birlikte görelim diyecek..
Diyelimki soylediniz. (Gözlemim söyleyen tarafında olan bir durumdu) karsidaki bilmiyorum diye tepki verir.. Öyle bir şey düşünmemiştir. Kırılır.. Güveni sarsılır. Arkadaşlığı bittiği için kendini suçlar. Burada kendini suçlaması pek bir ifade etmez bence çünkü bu tür şeyler illa dış görünüşe bilmemneye bağlı değilki hisse bağlı. Kime yakın olacağınızı nereden bile bilirsiniz.? Fakat sonuçta kisi söyleyip gittiği için vicdani rahattır. Nedensiz gitmemiştir. Haklı nedenleri vardır ve anlayışla karşılanmak ister. Bir sure boyunca da acı çekeceğini bilir. Karşı taraf ise.. hüsranda dır. ama eminimki bir gün iyikide bunu dile getirdi ve fikrinin arkasında durup arkadaşlığımıza hainlik etmedi diyede düşünebilir. Sonuçta masumca hayatına girip.. masumca hayatından çıkmıştır..Göründüğü üzere gözlemlerimi ilettim. Belki göremediğim yada görüpte şu an yazarken unuttuğum çok şey olabilir. Çok ayrıntılı düşünmekte çok iyi değil baktığınızda :) durum ne olursa olsun... Bence herşeye rağmen konuşmak çok önemli. Bu erdemliği gösteren bir insan tanırsanız bence bir deneyin derim. Çünkü bu kadar bir masumlukla giden birisi.. bence bir şansı hak eder diye düşünüyorum. Sonuçta illaki çıkmak değil.. birlikte vakit geçirmek.. bi şeyler yapmak.. konuşmak.. hee bu karşı tarafa bir umut ışığımıı.. belkide.. direk kesip atıp onu ateşe atmaktansa.. bence zamana yayalımmıı.. demek daha önemli belkide.. Yani ufak bir pır bile hissettiyseniz ona karşı. Ama cidden hiç bir şey düşünmedim öyle. Zaten arada görüşüyorduk hayırdır diyorsaniz da doğrudur. Çünkü hoşlandığı yada başka duyguları sevgi diye karıştırıp size gelmiş olabilir. Yada tanışalı çok az bir zaman olmuş ve direk bu şekil gelebilir.. Ama benim gözlemimde bu arkadaşlık uzun bir zamandır vardır... Tabiki temkinli ve yerinde davranmak en iyisi olacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder