Kimseyi ; Kırdımmı?
Üzdümmü?
Şimdi ne yapmalıyım?
Ne giymeliyim?
Nasıl bir hayat yaşamalıyımda milletin gözüne batmasın benden uzak dursunlar?...
....
.... diye düşüncelere kapılmanıza gerek kalmayabilir..
Yalnıldığınızı düşündüğünüz oldu mu?
Sanırım bazı anlar..
Soruyu tekrar alıyorum..
Bunu kendinize itiraf ettiniz mi?
-------------------------
Bu sabah evinizden çıktıktan sonra , insanların içine karışacağınız o bir adımla birlikte başlayacak yeni yapılanmış kaldırım taşlarında, dolaşacak ayaklarınızdan önce sol elinizle dokunmuşsunuzdur açtığınız kapının dayandığı duvar taşlarına..
Derin bir iç çekmiş önce gökyüzüne sonra sizi bu gün nelerin beklediğini düşünerek yolunuza devam etmişsinizdir.
Belki köşedeki bir kahve dükyanından kahvenizi alırsınız. Eminimki size yardımcı olmaya çalışan kasiyere teşekkür bile etmeden çıkmışsınızdır. Biliyorum biliyorum.. unuttunuz. Unutmasaydınız söylerdiniz.
İş yerinizde tek kelime etmeden geçen bir zaman.. Tamam konuşmanıza gerek olacak bir konu yoktukii..
Akşama eve dönüş ve uykusuz geceyi izleyiş.
Gerçekten bunumu istiyorsunuz? İstediğimiz kadar mantığa sığdırabiliriz herşeyi. Peki nereye kadar? Kaçtığımız şey : kendimiz miyiz? Bize yakın olan insanlar mı?. yoksa size yakın olan ve size yakından uzaktan alakası bile olmayan insanlar mı?
Evet. moraliniz bozuk ve kendinizi kötü hissediyorsanız bence bunu istiyorsunuz.
Bir şekilde kendinizi kendiniz ile yapılandırmaya çalışıyor olmalısınız.
Fakat bildiriyim bu sandığınızdan da zaman alacak. Çünkü çok iyi olacak bir sona yavaş adımlarla gidiyorsunuz.
Halbuki daha hızlı adımlarla daha kalabalık gitseniz.. Eminimki daha hızlı şekilde sonuca ulaşacaksınız.
---
Bu hayatta yalnızlığı seviyoruz biliyorum. Yinede birlikte yaşadığımız insanlar olmadığı bir çevre düşünün.
Sonra tekrar düşünün ..
Sonra tekrar..
..
